معنی رمان امیل زولا

حل جدول

رمان امیل زولا

سهم سگان شکارى

نانا

آسوموار

رمان مشهور امیل زولا

نانا

زندگی امیل زولا

برنده جایزه اسکار بهترین فیلم در سال 1937 میلادی

شاهکار امیل زولا

نانا

آسوموار

کتاب امیل زولا

‌نانا

اثر امیل زولا

نانا

لغت نامه دهخدا

امیل زولا

امیل زولا. [اِ زُ] (اِخ) (1840- 1902 م.) نویسنده ی فرانسوی اصلاً ایتالیائی بود. دوره ٔ جوانی او به فقر گذشت. سرانجام از نویسندگی توانگر شد. وی در آثار خود حیات بشر را بیشتر از جنبه ی شهوات و منافع مادی آن وصف کرده و پست ترین و ناپسندترین صورت های طبیعت آدمی را آشکار ساخته است. از آثار معروف او یکی سلسله ی داستان روگون ماکار است که در بیست مجلد نگاشته و در آن احوال اجتماعی و طبیعی خانواده ای را در دوره ی امپراتوری دوم فرانسه تشریح کرده است، دیگر کتاب ترز راکن است که از جمله ی شاهکار های او محسوب می شود. (از تاریخ قرن نوزدهم و معاصر آلبر ماله ترجمه ی نصرﷲ فلسفی ص 247). و رجوع به زولا شود.

زولا

زولا. [زُ] (اِخ) امیل (1840- 1902 م.). رمان نویس و روزنامه نگار فرانسوی و بارزترین نماینده ٔ مکتب «ناتورالیسم » فرانسه بشمار می آید. او فرزند یک مهندس ایتالیایی بود و سالهای 1860 تا 1862 را در منتهای تنگدستی گذرانید. سپس در کتابفروشی «هاشِت » به بسته بندی کتاب مشغول شده و اوقات فراغت را صرف نویسندگی می کرد. با انتشارقصه هایی برای نینون (1864) و اعتراف کلود (1865) مورد توجه قرار گرفت. سپس دعای یک مرده (1866) و اسرارمارسی (1867) و ترزراکن (1867) و مادلن فرا (1868) را منتشر کرد. از سال 1871 تا 1893 تحت عنوان عمومی «له روگون - ماکار» بیست رمان از جمله «نانا» را منتشر نمود. از آثار دیگرش مجموعه ٔ سوسیالیستی «اناجیل اربعه » است که از آنها باروری، کار و حقیقت را به اتمام رسانید. زولا تحت تأثیر بالزاک، ستندال، گ. فلوبر، و ا. آ. تِن، قرار داشت و معتقد بود ابتکار واقعی هنری از این راه حاصل می شود که شخص سنتها را به یک سو نهد و بکلی تابع زندگی زمان خود باشد و نیز اعتقاد راسخ داشت که روش علمی بهترین روش نزدیک شدن به حقیقت است... برای ساختن تصویر دقیق زندگی عصر خود توصیف جزئیات را به سرحد کمال میرساند و در این راه هیچ چیز هر قدر هم کثیف باشد او را متوقف نمی کرد. زولا به اصلاحات اجتماعی علاقه ٔ تام داشت، با کاتولیکها سخت ضدیت می کرد... بارزترین اقدام وی شرکت در قضیه ٔ دریفوس بود و در 13 ژانویه ٔ 1898 با نشر مقاله ٔ «من متهم می کنم » بدفاع از دریفوس برخاست و خلافهایی را که در محاکمه ٔ دریفوس روی داده بود اشاره کرد. این مقاله عملاً دولت را مجبور به تجدید محاکمه ٔ دریفوس کرد و درفوریه ٔ 1898 زولا بعنوان تهمت زدن محکوم به حبس و جریمه شد ولی دیوان کشور در دوم آوریل همان سال آن رأی را نقض کرد و محاکمه ٔ تازه ای مقرر شد ولی زولا در محاکمه شرکت نکرد... عاقبت در پاریس به سبب گاز بخاری در اطاقش خفه گردید... (از دایره المعارف فارسی).